Ik probeer graag de positieve kant te belichten van de dingen die in Kenia gebeuren, maar dat lukt zeker niet altijd. Soms zijn het drama’s die individuen raken, maar wat nu gebeurt raakt iedereen in Kenia. De prijsstijgingen daar zijn met geen pen te beschrijven!
Benzine wordt schaars en steeg van 95 Ksh naar 170 Ksh.
Liter cooking oil ging van 180 naar 490 Ksh…bijna 3x zo duur!! Een kilo maismeel verdubbeld van 120 naar 240 Ksh.
Dit zijn geen luxe artikelen, maar eerste levensbehoeften.
En het einde lijkt niet in zicht te zijn.

Ook wij moeten creatief zijn en oplossingen bedenken om met deze hoge prijzen om te kunnen gaan. Het maakt me ontzettend dankbaar voor alle sponsors die ervoor zorgen dat we nog steeds goed voor onze kinderen kunnen zorgen.
Maar het leven is zo oneerlijk. Een voorbeeld….een student die we via ons van een studiebeurs voorzien, gaat in september starten met haar lerarenopleiding. Ze ging haar diploma ophalen van de middelbare school. Bleek dat daar nog een schuld openstond van 30.000 Ksh (ongeveer 240 euro)!!
Steeds worden alle extra kosten die scholen maken, doorberekend aan de leerlingen. Het gros van deze kinderen kan dit niet betalen en kan dus zelfs niet hun diploma ophalen van 4 jaar hard werken en schoolgeld betaald te hebben voor die jaren.
Het is ongelooflijk om te zien dat het lijkt of de overheid er alles aan is gelegen om studeren te ontmoedigen!
Sorry dat deze post uit frustratie is geschreven…maar een lichtpuntje…
De kinderen die we steunen mogen all the way gaan van ons!

Wij maken het hen niet moeilijk, eenmaal bij ons binnen laten we niet los!